Αργολίδα

Αξιοθέατα στο Νομό Αργολίδας

Ακρόπολη Αρχαίας Τίρυνθας

Η Τίρυνθα είναι πόλη της Αργολίδας στην Πελοπόννησο. Αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 1884-1885 και έφεραν στο φως την αρχαία Τίρυνθα και τα ξακουστά «κυκλώπεια» τείχη της, τα οποία, σύμφωνα με το μύθο, έχτισαν οι ίδιοι οι Κύκλωπες. Ο πρώτος μυθικός βασιλιάς της πόλης ήταν ο Προίτος, αδελφός του Ακρίσιου, βασιλιά του Άργους. Στη μυθολογία, ο βασιλιάς της Τίρυνθας, Ευρυσθέας, διέταξε τους άθλους του ήρωα Ηρακλή. Η Τίρυνθα καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Αργείους τον 5ο αιώνα π.Χ. και ο πληθυσμός της εξορίστηκε. Σήμερα η Ακρόπολη της αρχαίας Τίρυνθας, συγκαταλέγεται στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, και εκτείνεται σε μια μεγάλη έκταση της αργολικής πεδιάδας.

Αρχαιολογικός χώρος Μυκηνών

Οι Μυκήνες (Μυκήναι, Μυκήνη) ήταν αρχαία πόλη της Αργολίδας κοντά στο βουνό Τρητός κι απέναντι από τον Αργολικό κόλπο. Ο αρχαιολογικός χώρος των Μυκηνών βρίσκεται στη βορειοανατολική Πελοπόννησο. Κατά τη 2η χιλιετία π.Χ., οι Μυκήνες ήταν ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα του ελληνικού πολιτισμού, αποτελώντας ένα ισχυρό στρατιωτικό φρούριο που δέσποζε στο μεγαλύτερο μέρος της νότιας Ελλάδας. Η περίοδος της ελληνικής ιστορίας μεταξύ 1600 π.Χ. έως περίπου το 1100 π.Χ. ονομάζεται «μυκηναϊκή», αναφερόμενη στις Μυκήνες. Στο απόγειο της δόξας τους, το 1350 π.Χ., το κάστρο και η κάτω πόλη είχαν 30.000 κατοίκους και ήταν έκτασης 32 εκταρίων. Πρώτος ο Όμηρος αναφέρει την πόλη περιγράφοντάς την με τα λόγια «ευρυάγυιαν, πολύχρυσον». Από τα σωζόμενα σήμερα ερείπια σπουδαιότερα είναι οι δυο ταφικοί βασιλικοί περίβολοι Α και Β που αποτελούσαν τμήμα του εκτεταμένου προϊστορικού νεκροταφείου στα δυτικά του λόφου του ανακτόρου, από των οποίων την ανασκαφή (λακκοειδείς τάφοι) προέρχεται ο μεγαλύτερος όγκος των εκπληκτικών ευρημάτων (τα περισσότερα είναι χρυσά και χαρακτηρίζονται για τη θαυμάσια τέχνη τους), ο θησαυρός του Ατρέα (θολωτός τάφος), ο θολωτός τάφος της Κλυταιμνήστρας, η Πύλη των Λεόντων, το Βασιλικό ανάκτορο, ο ναός, η Βόρεια Πύλη καθώς και η Υπόγεια δεξαμενή κ.ά. Πάρα πολλά από τα ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στις Μυκήνες εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας καθώς και στο νέο, σύγχρονο, Μουσείο Μυκηνών στη βόρεια κλιτύ της ακρόπολης.

Αρχαίο θέατρο Άργους

Το Θέατρο Άργους χτίστηκε το 320 π.Χ. και βρίσκεται στο Άργος Αργολίδας στο λόφο Λάρισας. Μπροστά στο χώρο βρίσκεται η Αγορά, το Ρωμαϊκό Θέατρο και τα λουτρά του Άργους. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά επιτεύγματα στην Ελλάδα και ανακαινίστηκε γύρω στο 120 μ.Χ. Με χωρητικότητα 20.000 περίπου θεατών αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία θέατρα στον ελλαδικό χώρο. Στη μακρόχρονη χρήση του φιλοξένησε τους μουσικούς και δραματικούς αγώνες των Νεμαίων, καθώς και αγώνες προς τιμήν της Ήρας. Στα Ρωμαϊκά χρόνια πρέπει να καθιερώθηκαν και αγώνες προς τιμήν του αυτοκράτορα.

Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου

Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του ιερού που ήταν αφιερωμένο στο θεραπευτή θεό της αρχαιότητας, τον Ασκληπιό, στο Ασκληπιείο Επιδαύρου. Είναι χτισμένο στη δυτική πλαγιά του Κυνόρτιου όρους. Βρίσκεται κοντά στο σημερινό Λυγουριό της Αργολίδας. Θεωρείται το τελειότερο αρχαίο ελληνικό θέατρο από άποψη ακουστικής και αισθητικής. Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Πολύκλειτο το Νεότερο όπως αναφέρει ο Παυσανίας. Ο Παυσανίας εξαίρει το θέατρο για τη συμμετρία και την ομορφιά του. Με μέγιστη χωρητικότητα 13.000 – 14.000 θεατών το θέατρο φιλοξενούσε τους μουσικούς, ωδικούς και δραματικούς αγώνες που συμπεριλαμβάνονταν στη λατρεία του Ασκληπιού. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε και ως μέσο θεραπείας των ασθενών, καθώς υπήρχε η πεποίθηση πως η παρακολούθηση δραματικών παραστάσεων είχε ευεργετικά αποτελέσματα για την ψυχική και σωματική υγεία των ασθενών.

Κάστρο Παλαμηδίου

Το Παλαμήδι είναι φρούριο στο Ναύπλιο το οποίο κατασκευάστηκε το 1687 από τους Βενετούς, ύστερα από την κατάληψη του λόφου στον οποίο βρίσκεται, μετά από σφοδρή μάχη με τους Οθωμανούς κατά το Βενετοτουρκικό Πόλεμο. Ο λόφος πάνω στον οποίο βρίσκεται έχει ύψος 216 μέτρα και η ανάβαση στο Παλαμήδι γίνεται είτε μέσω αμαξωτής οδού είτε μέσω μιας σκάλας με πολλά σκαλοπάτια (γνωστά ως 999 σκαλοπάτια, ενώ στην πραγματικότητα είναι 857 σκαλοπάτια). Το 1715, κατά τη διάρκεια του τελευταίου Βενετοτουρκικού Πολέμου οι Οθωμανοί το κυρίευσαν αφού ανατίναξαν τμήμα του. Η ανάβαση στο Παλαμήδι γίνεται είτε μέσω του δρόμου που πάει με το αυτοκίνητο στην ανατολική πύλη, είτε μέσω της σκάλας με τα περίφημα «999» σκαλοπάτια που κατασκευάστηκαν την εποχή του Όθωνα από καταδίκους των φυλακών.

Μπούρτζι

Το επιθαλάσσιο φρούριο, που έμεινε γνωστό με την τουρκική ονομασία Mπούρτζι, δηλαδή πύργος, αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης του Nαυπλίου. Αρχικά στη νησίδα αυτή, που βρίσκεται στο μέσο του λιμανιού της πόλης, υπήρχε Βυζαντινός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Θεόδωρο. Οι Ενετοί αντιλαμβανόμενοι τη στρατηγική του θέση για την προστασία του λιμανιού, οικοδόμησαν γύρω στο 1473, πάνω σε αυτή τη βραχονησίδα, έναν πύργο. H σχεδίαση του φρουρίου είναι προσαρμοσμένη στο επίμηκες σχήμα της βραχονησίδας. Το κέντρο του φρουρίου καταλαμβάνει ένας πύργος σε σχήμα ακανόνιστου εξάγωνου, με σκεπαστές κανονιοστοιχίες εκατέρωθέν του σε χαμηλότερο επίπεδο. Εσωτερικά ο πύργος είναι τριώροφος και η επικοινωνία μεταξύ των ορόφων γινόταν με κινητές σκάλες για λόγους ασφαλείας. Την ανάγκη υδροδότησης κάλυπτε μια μεγάλη κυκλική δεξαμενή που βρισκόταν στο υπόγειο του πύργου. Οι είσοδοι βρίσκονταν βόρεια και νότια. Βορειοανατολικά είχε διαμορφωθεί μικρός όρμος, για την ασφαλέστερη πρόσβαση στο φρούριο. Μεταξύ του επιθαλάσσιου φρουρίου και του λιμενοβραχίονα υπήρχε στενή δίοδος που έκλεινε με αλυσίδα, για την ασφάλεια του λιμανιού από εχθρικά πλοία. Το φρούριο φέρει αρκετές τροποποιήσεις και επισκευές που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες εποχές. Οι Τούρκοι περιβάλανε το Μπούρτζι με τη λεγόμενη πορπορέλα, δηλαδή με υποθαλάσσιο φράγμα από πέτρες, ούτως ώστε να μην είναι δυνατή η προσέγγιση μεγάλων πλοίων. Το 18ο αιώνα, οι Βενετοί προέβησαν σε συμπληρώσεις στο Μπούρτζι. Ανύψωσαν τον κεντρικό πύργο και όλο σχεδόν το νησάκι καλύφθηκε με οχυρώσεις. Στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, το Μπούρτζι ήταν γνωστό ως Καστέλι ή Θαλασσόπυργος. Εδώ βρήκε καταφύγιο το 1826, για σύντομο διάστημα, η ελληνική κυβέρνηση, όταν το επαναστατημένο έθνος βρισκόταν σε εμφύλια σύρραξη. To Μπούρτζι λειτούργησε ως φρούριο μέχρι το 1865. Κατόπιν αποτελούσε τον τόπο διαμονής των δημίων που πραγματοποιούσαν τις εκτελέσεις των θανατοποινιτών των φυλακών του Παλαμηδιού. Σήμερα, μπορεί κανείς να επισκεφθεί το Mπούρτζι με καραβάκι από την προκυμαία του Nαυπλίου.

Αρχαιολογικό Μουσείο Μυκηνών

Το μουσείο βρίσκεται κοντά στο χωμάτινο δρόμο που ξεκινάει από την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου στα βορειοδυτικά της Ακρόπολης και οδεύει παράλληλα προς το βόρειο σκέλος της οχύρωσης. Η είσοδος βρίσκεται στη νότια πλευρά του κτιρίου και η προσπέλαση γίνεται τόσο από ανατολικά για τον επισκέπτη του αρχαιολογικού χώρου και οποίος εξέρχεται από τη βόρεια πύλη της Ακρόπολης όσο και από δυτικά για τον επισκέπτη που έρχεται από την κύρια είσοδο του επισκέψιμου χώρου. Οι χώροι του μουσείου διακρίνονται σε εκθεσιακούς, χώρους εξυπηρέτησης των επισκεπτών και αίθουσες για το προσωπικό εργαστήρια και αποθήκες. Οι τρεις εκθεσιακές αίθουσες παρατάσσονται με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται μια κυκλική κίνηση με αφετηρία και κατάληξη τον προθάλαμο. Στην πρώτη αίθουσα εκτίθενται αντικείμενα της προϊστορικής κεραμικής από τα τέλη της εποχής του λίθου και τις αρχές της εποχής του χαλκού μέχρι την κατάρρευση της μυκηναϊκής κυριαρχίας. Παράλληλα δίνεται και η εξέλιξη της οικοδομικής μορφής του οχυρωματικού περιβόλου της Ακρόπολης: η πύλη των λέοντων, η σιταποθήκη, η βορειοανατολική επέκταση της οχύρωσης. Ευρήματα της Οικίας των Κιόνων, του Εργαστηρίου των Καλλιτεχνών, των βόρειων αποθηκών. Επίσης ευρήματα από τις οικίες εκτός της Ακρόπολης (Οικία στις Πλάκες), με σημαντικούς αποθηκευτικούς χώρους ψευδόστομους αμφορείς, αντικείμενα μικροτεχνίας, αλλά και πήλινα λατρευτικά είδωλα από το θρησκευτικό κέντρο της ακρόπολης. Τέλος υπάρχει τοιχογραφία, με γυναικείες μορφές. Στη δεύτερη αίθουσα παρουσιάζονται τα αντικείμενα των τάφων του νεκροταφείου των Μυκηνών ξεκινώντας από τα πρωιμότερα του προϊστορικού νεκροταφείου. Σημαντικά εκθέματα της αίθουσας αυτής είναι η πήλινη γραπτή λάρνακα από τη Βρασέρκα, ημιπολύτιμοι λίθοι κοσμημάτων από την Γκορτσούλια, ειδώλια από την Μπατσουροράχη και το Λούπανο και κοσμήματα από χρυσό και φαγεντιανή από το Ασπρόχωμα. Στην τρίτη αίθουσα παρουσιάζονται ευρήματα από τη συνέχιση της δράσης του ανθρώπου στην περιοχή κατά τους ιστορικούς χρόνους: ταφικά κτερίσματα της γεωμετρικής, αρχαϊκής και ελληνιστικής εποχής. Επίσης ευρήματα από τα ιερά που ιδρύθηκαν κατά τους ιστορικούς χώρους στην περιοχή των Μυκηνών, το ιερό του Ενυαλίου (Άρη), το Αγαμεμνόνειον και το ιερό της Δυτικής Οικίας. Τέλος προβάλλονται τεκμήρια της θρησκευτικής, εμπορικής, διοικητικής, τεχνικής, τεχνολογικής (μεταλλοτεχνία, σφραγιδογλυφία) δραστηριότητας και ζωής των Μυκηνών.

Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου

Το αρχαιολογικό μουσείο Ναυπλίου στεγάζεται στο επιβλητικό Ενετικό λιθόκτιστο κτίριο που κλείνει με το εντυπωσιακό του μέγεθος και την αυστηρή, συμμετρική του φόρμα τη δυτική πλευρά της πλατείας Συντάγματος. Το κτίριο χτίστηκε το 1713, κατά την περίοδο της β΄ Ενετοκρατίας, από τον Προβλεπτή του στόλου Αυγουστίνο Σαγρέδο ως αποθήκη του στόλου, σύμφωνα με τη μαρμάρινη λατινική επιγραφή που έχει εντοιχιστεί στην πρόσοψή του. Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα και καλύτερα διατηρημένα κτίρια της εποχής της Ενετοκρατίας στην Ελλάδα. Τα εκθέματα αναπτύσσονται σε δύο αίθουσες και είναι οργανωμένα σε θεματικές ενότητες, οι οποίες παρουσιάζουν τους πολιτισμούς της Αργολίδας από την απώτατη προϊστορία έως την ύστερη αρχαιότητα. Το αρχαιότερο έκθεμα του μουσείου αποτελεί το σύμπλεγμα παλαιολιθικών εστιών από τις βραχοσκεπές στο φαράγγι της Κλεισούρας στην Πρόσυμνα (32000-21000 π.Χ.). Ευρήματα του σπηλαίου Φράγχθι στην Ερμιονίδα τεκμηριώνουν τη μετάβαση από τη θηρευτική στην παραγωγική οικονομία. Εκτίθενται λίθινα και οστέινα εργαλεία, όστρεα και οστά ζώων και ψαριών, κοσμήματα από όστρεο, οστό και λίθο, τα πρώτα χειροποίητα νεολιθικά αγγεία από πηλό, καθώς και μια σειρά πήλινων ανθρωπόμορφων και ζωόμορφων ειδωλίων.

Εκκλησιαστικό Μουσείο Ναυπλίου

Το Εκκλησιαστικό Μουσείο του Ιερού Ναού «Ευαγγελίστριας» Ναυπλίου, στεγάζει τη συλλογή εκκλησιαστικών αντικειμένων και βρίσκεται στη νότια πλευρά του Ιερού Ναού, σε αίθουσα, όπου μαζί με το παρεκκλήσιο του Αγίου Φανουρίου, αποτελεί ενιαίο χώρο και λειτουργεί ως Εκκλησιαστικό Μουσείο. Ο κύριος όγκος των έργων χρονολογείται στο 18ο και 19ο αι. Οι φορητές εικόνες αποτελούν τον πυρήνα της συλλογής του μουσείου και ταυτόχρονα το σπουδαιότερο και μεγαλύτερο τμήμα της και εκπροσωπούν κάθε κατηγορία. Υπάρχουν εικόνες τέμπλου (δεσποτικές, θεομητορικές δωδεκαόρτου, Αγίων), προσκυνήσεως (προορισμένες για τον τοίχο ή για ιδιαίτερο προσκυνητάρι) και εικόνες διαφόρων μεγεθών για ιδιωτική λατρευτική χρήση. Η συλλογή περιλαμβάνει ακόμα, ένα ξυλόγλυπτο Σταυρό του 16 αι. Όσον αφορά τον τομέα της αργυρογλυπτικής υπάρχει μια σειρά από επίχρυσα ιερά σκεύη, καντήλια, κ.λ.π. Στον τομέα της υφαντικής υπάρχουν ωραιότατα κεντητά με χρυσό, καλύμματα για δισκοπότηρα. Επίσης υπάρχει συλλογή λειτουργικών βιβλίων (Ευαγγέλια, Μηναία κ.α.) τα οποία τα περισσότερα έχουν τυπωθεί στην Βενετία σε γνωστά τυπογραφεία του 18ου αιώνα. Από πλευράς θεματολογίας οι εικόνες καλύπτουν όλη την κλίμακα της ορθόδοξης δογματικής ιεραρχίας. Υπάρχει σημαντική ποικιλία καθιερωμένων εικονιστικών τύπων του Χριστού, της Παναγίας, αλλά και πολλών Αγίων, που ανταποκρίνονται στο εορτολόγιο και αγιολόγιο της Εκκλησίας, αλλά και στις ανάγκες για προσκύνηση και λειτουργική χρήση. Τα εκθέματα καλύπτουν το χρονικό διάστημα από τον 16ο έως τον 20ο αι. και αποτελούν μάρτυρες της μεταβυζαντινής εκκλησιαστικής τέχνης της περιοχής.

Μουσείο Κομπολογιού

Το Μουσείο Κομπολογιού βρίσκεται στην Παλιά Πόλη του Ναυπλίου και στεγάζεται σε ένα διώροφο νεοκλασικό κτίριο του 18ου αιώνα. Ο εκθεσιακός χώρος βρίσκεται στον πάνω όροφο. Στο ισόγειο είναι το εργαστήριο του Μουσείου που συντηρεί τα παλιά κομπολόγια και κατασκευάζει πιστά αντίγραφα των παλαιών από χειροποίητες χάντρες που κατασκευάζονται σε ιδιόκτητα εργαστήρια στην Ανατολή. Είναι μια μοναδική συλλογή στον κόσμο από χίλια (1000) περίπου κομπολόγια που χρονολογούνται από το 1700 έως το 1950, από ατόφιο κεχριμπάρι, κεχριμπάρι-μαστίχα, κεχριμπάρι-φατουράν, μαύρο (γιούσουρι) και κόκκινο κοράλλι, ελεφαντόδοντο, κόκκαλο, κέρατο, έβενο κλπ. Στο Μουσείο εκτίθενται κομπολόγια από τη συλλογή με ιστορική διαδρομή σε 4 μικρές αίθουσες:

• Στην αίθουσα Α: Ινδουιστών, Βουδιστών, Μουσουλμάνων
• Στην αίθουσα Β: Ροζάρια καθολικών και κομποσκοίνια από μοναστήρια
• Στις αίθουσες Γ και Δ: Ελληνικά

Μουσείο Παιδικής Ηλικίας Ναυπλίου

Το Μουσείο Παιδικής Ηλικίας βρίσκεται στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό Ναυπλίου έναν πρότυπο χώρο αφιερωμένο στο παιδί. Οι θεματολογίες του Μουσείου Παιδικής Ηλικίας είναι σχετικές με τη γέννηση, τη βάπτιση, το σχολείο, τα παιχνίδια ως αντικείμενο και ως δραστηριότητα, αλλά και φιγούρες από το κουκλοθέατρο και τον Καραγκιόζη. Οι συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνουν εκμαγεία από παιδικά παιχνίδια της αρχαιότητας που δένουν το χθες με το σήμερα. «Μια έκθεση για τη Μαργαρίτα» είναι μια έκθεση αφιερωμένη σε όλα τα παιδιά που χάθηκαν άκαιρα και απευθύνεται σε παιδιά όλων των ηλικιών αλλά και στους μεγάλους, ενώ στο χώρο του μουσείου υπάρχει και η συλλογή «Κούκλες με ελληνικές τοπικές φορεσιές». Στο Μουσείο Παιδικής Ηλικίας φιλοξενούνται επίσης συλλογές από παλιά και παραδοσιακά παιχνίδια, όπως κούνιες, πατίνια, ξύλινα αλογάκια, αντικείμενα χρήσης, όπως μπιμπερό και κουδουνίστρες, ενώ το μουσείο λειτουργεί και ως χώρος πρωτοποριακών εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

Πολεμικό Μουσείο Ναυπλίου

Το Πολεμικό Μουσείο (Ναύπλιο) στεγάζεται σε διώροφο κτίριο, στο οποίο από το 1828 έως το 1834 λειτούργησε η πρώτη Σχολή Ευελπίδων της Ελλάδας. Το Πολεμικό Μουσείο στεγάζεται σε δύο ορόφους. Στον πρώτο όροφο εκτίθενται, μεταξύ άλλων, σπάνια αντικείμενα από την ιστορική πορεία της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων. Υπάρχουν εκθέματα όπως όπλα, ενδυμασίες και πίνακες ζωγραφικής από την Ελληνική Επανάσταση μέχρι τη συμβολή της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στον δεύτερο όροφο του μουσείου φιλοξενούνται φωτογραφίες, όπλα, χάρτες και άλλα αντικείμενα από την Μικρασιατική Εκστρατεία το 1919-1922 , τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-1941, τη Γερμανική Εισβολή το 1941, την Κατοχή και την Απελευθέρωση του ελληνικού έθνους το 1944.

Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Ασκληπιείου

Το Μουσείο Κωτσιομύτη Φυσικής Ιστορίας βρίσκεται στο Λυγουριό Αργολίδας. Εκθέτει 6.000 εκθέματα από τα 22.000 που έχει στην κατοχή του κυρίως με ορυκτά και απολιθώματα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι και η συλλογή με τους χειροποίητους γεωλογικούς χάρτες. Η συλλογή του θεωρείται μοναδική για ολόκληρη την Ελλάδα και μία από τις πιο πλούσιες της Ευρώπης. Μερικά από τα εκθέματά του είναι μοναδικά σε ολόκληρο τον κόσμο. Στεγάζεται σε ένα κτίριο 250 τ.μ. που επέτρεψε την προβολή περισσοτέρων εκθεμάτων και επιπλέον συλλογών. Ο επισκέπτης στο χώρο του Μουσείου θα συναντήσει απολιθωμένους οργανισμούς από 530.000.000 χρόνια έως 3.000.000 χρόνια πριν, από την Ελλάδα και τον κόσμο, όπως:

• Απολιθώματα κορμών δένδρων, ιππουριτών, κοραλλιών, τριλοβιτών, ψαριών, αχινών, στρειδιών κ.λ.π.
• Ιδιαίτερα ολοκληρωμένες συλλογές αμμωνιτών της περιοχής Ασκληπιείου.
• Τεράστια ποικιλία ορυκτών κρυστάλλων, όπως αζουρίτες, μαλαχίτες, βαναδινίτες, χαλαζίες από όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα της περιοχής του Λαυρίου.
• Συλλογές εντόμων, αρτιγόνων, οστράκων, πέτρινων εργαλείων και εργαλείων εξόρυξης, όπως και παλαιοντολογικού υλικού.
• Εκπαιδευτικό υλικό, χάρτες, πίνακες και πόστερς που σε συνδυασμό με κείμενα και αναπαραστάσεις ενημερώνουν και περιγράφουν, θέματα όπως η δημιουργία της Γης, η εμφάνιση και εξέλιξη της ζωής στο πλανήτη μας.

Λαογραφικό Μουσείο Ναυπλίου

Το Λαογραφικό Μουσείο Ναυπλίου ιδρύθηκε το 1974 και αποτελεί παράρτημα του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος. Στο Λαογραφικό Μουσείο Ναυπλίου που δημιουργήθηκε για τη μελέτη, την έρευνα και την ανάδειξη του ελληνικού λαογραφικού πλούτου, φιλοξενούνται πάνω από 25.000 εκθέματα που περιλαμβάνουν σπάνιες συλλογές από παραδοσιακές φορεσιές, κεντήματα, υφαντά, παραδοσιακά σκεύη, ενώ έχει και πλούσια βιβλιοθήκη. Μεταξύ των εκθεμάτων, υπάρχουν αρκετοί παλιοί χάρτες του Ναυπλίου, παραδοσιακές εικόνες από τη ζωή στην πόλη και έργα χειροτεχνίας.

Λασκαρίδειο Λαογραφικό Μουσείο Νέας Κίου

Το Λασκαρίδειο Λαογραφικό Μουσείο Νέας Κίου στεγάζεται σε μονώροφο κτίριο και αποτελείται από τέσσερις αίθουσες και βοηθητικούς χώρους. Στην πρώτη αίθουσα εκτίθενται ενδύματα και άλλα αντικείμενα με αναφορές στο μετάξι, που είχε ιδιαίτερη άνθιση στην Κίο και στήριξε οικονομικά τους πρόσφυγες που έφτασαν στην Αργολίδα. Στη δεύτερη αίθουσα επιχειρείται ένα οδοιπορικό από την Κίο στη Νέα Κίο με έγγραφα, φωτογραφίες και ντοκουμέντα. Η τρίτη αίθουσα είναι αφιερωμένη στα εκκλησιαστικά αντικείμενα, σκεύη, ιερατικά ενδύματα και φωτογραφικό υλικό σχετικό με θρησκευτικές τελετές και εκδηλώσεις. Τέλος, στην τέταρτη αίθουσα εκτίθενται αντικείμενα οικιακής κυρίως χρήσης (μαγειρικά σκεύη, παπλώματα, κουβέρτες, κεντήματα, μαξιλάρια κλπ.). Στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου υπάρχει κήπος με παραδοσιακό φούρνο και αντικείμενα γεωργικής χρήσης.